樵夫

樵夫原文：

我虽然身穿简陋的土布，用粗丝绑发，却满腹诗书，自然气质高华。我厌倦(...)
《水经》说：“鄱阳湖的湖口有一座石钟山在那里。”郦道元认为石钟山下面靠近深潭，微风振动波浪，水和石头互相拍打，发出的声音好像大钟一般。这个说法，人们常常怀疑它。如果把钟磬放在水中，即使大风大浪也不能使它发出声响，何况是石头呢！到了唐代李渤才访求石钟山的旧址。在深潭边找到两块山石，敲击它们，聆听它们的声音，南边那座山石的声音重浊而模糊，北边那座山石的声音清脆而响亮，鼓槌停止了敲击，声音还在传播，余音慢慢地消失。他自己认为找到了这个石钟山命名的原因。但是这个说法，我更加怀疑。敲击后能发出声响的石头，到处都这样，可唯独这座山用钟来命名，这是为什么呢？元丰七年六月初九,我从齐安坐船到临汝去，大儿子苏迈将要去就任饶州的德兴县的县尉，我送他到湖口，因而能够看到所说的石钟山。庙里的和尚让小童拿着斧头，在乱石中间选一两处敲打它，硿硿地发出声响，我当然觉得很好笑并不相信。到了晚上月光明亮，特地和苏迈坐着小船到断壁下面。巨大的山石倾斜地立着，有千尺之高，好像凶猛的野兽和奇异的鬼怪，阴森森地想要攻击人；山上宿巢的老鹰，听到人声也受惊飞起来，在云霄间发出磔磔声响；又有像老人在山谷中咳嗽并且大笑的声音，有人说这是鹳鹤。我正心惊想要回去，忽然巨大的声音从水上发出，声音洪亮像不断地敲钟击鼓。船夫很惊恐。我慢慢地观察，山下都是石穴和缝隙，不知它们有多深，细微的水波涌进那里面，水波激荡因而发出这种声音。船回到两山之间，将要进入港口，有块大石头正对着水的中央，上面可坐百来个人，中间是空的，而且有许多窟窿，把清风水波吞进去又吐出来，发出窾坎镗鞳的声音，同先前噌吰的声音相互应和，好像音乐演奏。于是我笑着对苏迈说：“你知道那些典故吗？那噌吰的响声，是周景王无射钟的声音，窾坎镗鞳的响声，是魏庄子歌钟的声音。古人没有欺骗我啊！”任何的事情不用眼睛看不用耳朵听，只凭主观臆断去猜测它的有或没有，可以吗？郦道元所看到的、所听到的，大概和我一样，但是描述它不详细；士大夫终究不愿用小船在夜里在悬崖绝壁的下面停泊，所以没有谁能知道；渔人和船夫，虽然知道石钟山命名的真相却不能用文字记载。这就是世上没有流传下来石钟山得名由来的原因。然而浅陋的人竟然用斧头敲打石头来寻求石钟山得名的原因，自以为得到了石钟山命名的真相。我因此记下以上的经过，叹惜郦道元的简略，嘲笑李渤的浅陋。注释
约仙君(...)
诗的前半段宛如一副工笔画，在绵绵春雨中，楝树开出了淡紫色的花朵，由于沾上了雨珠，显得格外娇艳和滋润。南风轻轻吹拂，在郁郁葱葱的草木丛里，不时露出一树树金黄色的枇杷。这两句对得很工，“细雨”对“南风”，“楝花”对“枇杷”，从气候与植物两方面刻画出了江南三月所特有的景观，而句中的修饰语“茸茸”和“树树”以及“湿”和“热”则进一步描摹了春色的旖旎。诗人的着眼点在景，但同时也衬出了情，从他蘸满色彩的笔触中(...)
三、四句写马的形态和素质。如果说前二句主要是判断和推理，缺乏鲜明生动的形象，那么，后二句恰恰相反，它们绘声绘影，完全借助形象表情达意。李贺写诗，善于捕捉形象，“状难见之景如在目前”，这两句就是突出的例子。“瘦骨”写形，表现马的处境；(...)
平生踪迹遍天涯，四海原来是一家。涂炭生民谁拯救，何时正统立中华。某姓赵名匡胤，乃指挥弘殷之子。自幼好使枪棒，攻习韬略，游历关陕，结识天下知名之士。这个是幽州赵普，曾参随我父四方征伐，充帐前判官；这一人乃曹彬，灵寿人氏；这一人乃郑恩，大梁人氏；这一人乃楚昭辅，宋州人氏，皆与我相交至密，结为兄弟，虽古之关张，不过如此。今日无事，在此闲行了一会。众兄弟，权此告别，明日再会。先天成数久精通，八卦循环掌握中。岁在庚申天下定，乾元九五见真龙。某姓苗名训，字光裔，大梁人氏。自幼习《周易》先天之数，兼通星纬之学。如今周朝世宗登基，国步多艰，某因此隐于草泽，以卖卜为生。我见王气正兆大梁，必然有真命帝主出世。我今在汴梁桥下开张卦肆，打扫干净，看有甚么人来。兄弟，咱别了众兄弟，行来不觉将(...)
词的上半阕采用实写的手法，“芳草池塘，绿阴庭院，晚晴寒透窗纱。”一个温馨的庭院，一缕夕阳斜照，一个孤独的老人，在这斜阳的下面隐藏一个去国怀乡的心。后蜀·毛熙震《浣溪沙》词：“花榭香红烟景迷，满庭芳草绿萋萋。”明·沉鲸《双珠记·家门始终》：“万古千愁人自老，春来依旧生芳草。”这里词人以芳草自喻，有忠贞贤德之意。 接下来是“□□金锁，管是客来唦。”可能是孤独的老人期待着有朋友的幻觉，如金·董解元《西厢记诸宫调》卷一：“这妮子慌忙则甚那？管是妈妈使来唦！”“寂寞尊前席上，惟愁海角天涯。能留否？”孔融有一句名言：“座上客常满，杯中酒不空，吾之愿也。”这也是李清照的愿望，可见李清照如今的空虚。去国怀乡，身处异乡，连繁华的临安在李清照眼中也成为了遥不可及的海角天涯，留的住她的人，却留不住她的心。“酴醿落尽，犹赖有□□。”酴釄花落尽，幸亏有什么。写春去花落感伤时光的流逝是很多词人写词手法，李清照“犹赖”二字更显对流逝的无赖。 词的下半阕从回忆到(...)
平生踪迹遍天涯，四海原来是一家。涂炭生民谁拯救，何时正统立中华。某姓赵名匡胤，乃指挥弘殷之子。自幼好使枪棒，攻习韬略，游历关陕，结识天下知名之士。这个是幽州赵普，曾参随我父四方征伐，充帐前判官；这一人乃曹彬，灵寿人氏；这一人乃郑恩，大梁人氏；这一人乃楚昭辅，宋州人氏，皆与我相交至密，结为兄弟，虽古之关张，不过如此。今日无事，在此闲行了一会。众兄弟，权此告别，明日再会。先天成数久精通，八卦循环掌握中。岁在庚申天下定，乾元九五见真龙。某姓苗名训，字光裔，大梁人氏。自幼习《周易》先天之数，兼通星纬之学。如今周朝世宗登基，国步多艰，某因此隐于草泽，以卖卜为生。我见王气正兆大梁，必然有真命帝主出世。我今在汴梁桥下开张卦肆，打扫干净，看有甚么人来。兄弟，咱别了众兄弟，行来不觉将(...)

樵夫拼音解读：

wǒ suī rán shēn chuān jiǎn lòu de tǔ bù ，yòng cū sī bǎng fā ，què mǎn fù shī shū ，zì rán qì zhì gāo huá 。wǒ yàn juàn (...)
《shuǐ jīng 》shuō ：“pó yáng hú de hú kǒu yǒu yī zuò shí zhōng shān zài nà lǐ 。”lì dào yuán rèn wéi shí zhōng shān xià miàn kào jìn shēn tán ，wēi fēng zhèn dòng bō làng ，shuǐ hé shí tóu hù xiàng pāi dǎ ，fā chū de shēng yīn hǎo xiàng dà zhōng yī bān 。zhè gè shuō fǎ ，rén men cháng cháng huái yí tā 。rú guǒ bǎ zhōng qìng fàng zài shuǐ zhōng ，jí shǐ dà fēng dà làng yě bú néng shǐ tā fā chū shēng xiǎng ，hé kuàng shì shí tóu ne ！dào le táng dài lǐ bó cái fǎng qiú shí zhōng shān de jiù zhǐ 。zài shēn tán biān zhǎo dào liǎng kuài shān shí ，qiāo jī tā men ，líng tīng tā men de shēng yīn ，nán biān nà zuò shān shí de shēng yīn zhòng zhuó ér mó hú ，běi biān nà zuò shān shí de shēng yīn qīng cuì ér xiǎng liàng ，gǔ chuí tíng zhǐ le qiāo jī ，shēng yīn hái zài chuán bō ，yú yīn màn màn dì xiāo shī 。tā zì jǐ rèn wéi zhǎo dào le zhè gè shí zhōng shān mìng míng de yuán yīn 。dàn shì zhè gè shuō fǎ ，wǒ gèng jiā huái yí 。qiāo jī hòu néng fā chū shēng xiǎng de shí tóu ，dào chù dōu zhè yàng ，kě wéi dú zhè zuò shān yòng zhōng lái mìng míng ，zhè shì wéi shí me ne ？yuán fēng qī nián liù yuè chū jiǔ ,wǒ cóng qí ān zuò chuán dào lín rǔ qù ，dà ér zǐ sū mài jiāng yào qù jiù rèn ráo zhōu de dé xìng xiàn de xiàn wèi ，wǒ sòng tā dào hú kǒu ，yīn ér néng gòu kàn dào suǒ shuō de shí zhōng shān 。miào lǐ de hé shàng ràng xiǎo tóng ná zhe fǔ tóu ，zài luàn shí zhōng jiān xuǎn yī liǎng chù qiāo dǎ tā ，kōng kōng dì fā chū shēng xiǎng ，wǒ dāng rán jiào dé hěn hǎo xiào bìng bú xiàng xìn 。dào le wǎn shàng yuè guāng míng liàng ，tè dì hé sū mài zuò zhe xiǎo chuán dào duàn bì xià miàn 。jù dà de shān shí qīng xié dì lì zhe ，yǒu qiān chǐ zhī gāo ，hǎo xiàng xiōng měng de yě shòu hé qí yì de guǐ guài ，yīn sēn sēn dì xiǎng yào gōng jī rén ；shān shàng xiǔ cháo de lǎo yīng ，tīng dào rén shēng yě shòu jīng fēi qǐ lái ，zài yún xiāo jiān fā chū zhé zhé shēng xiǎng ；yòu yǒu xiàng lǎo rén zài shān gǔ zhōng ké sòu bìng qiě dà xiào de shēng yīn ，yǒu rén shuō zhè shì guàn hè 。wǒ zhèng xīn jīng xiǎng yào huí qù ，hū rán jù dà de shēng yīn cóng shuǐ shàng fā chū ，shēng yīn hóng liàng xiàng bú duàn dì qiāo zhōng jī gǔ 。chuán fū hěn jīng kǒng 。wǒ màn màn dì guān chá ，shān xià dōu shì shí xué hé féng xì ，bú zhī tā men yǒu duō shēn ，xì wēi de shuǐ bō yǒng jìn nà lǐ miàn ，shuǐ bō jī dàng yīn ér fā chū zhè zhǒng shēng yīn 。chuán huí dào liǎng shān zhī jiān ，jiāng yào jìn rù gǎng kǒu ，yǒu kuài dà shí tóu zhèng duì zhe shuǐ de zhōng yāng ，shàng miàn kě zuò bǎi lái gè rén ，zhōng jiān shì kōng de ，ér qiě yǒu xǔ duō kū lóng ，bǎ qīng fēng shuǐ bō tūn jìn qù yòu tǔ chū lái ，fā chū kuǎn kǎn táng tà de shēng yīn ，tóng xiān qián cēng hóng de shēng yīn xiàng hù yīng hé ，hǎo xiàng yīn lè yǎn zòu 。yú shì wǒ xiào zhe duì sū mài shuō ：“nǐ zhī dào nà xiē diǎn gù ma ？nà cēng hóng de xiǎng shēng ，shì zhōu jǐng wáng wú shè zhōng de shēng yīn ，kuǎn kǎn táng tà de xiǎng shēng ，shì wèi zhuāng zǐ gē zhōng de shēng yīn 。gǔ rén méi yǒu qī piàn wǒ ā ！”rèn hé de shì qíng bú yòng yǎn jīng kàn bú yòng ěr duǒ tīng ，zhī píng zhǔ guān yì duàn qù cāi cè tā de yǒu huò méi yǒu ，kě yǐ ma ？lì dào yuán suǒ kàn dào de 、suǒ tīng dào de ，dà gài hé wǒ yī yàng ，dàn shì miáo shù tā bú xiáng xì ；shì dà fū zhōng jiū bú yuàn yòng xiǎo chuán zài yè lǐ zài xuán yá jué bì de xià miàn tíng bó ，suǒ yǐ méi yǒu shuí néng zhī dào ；yú rén hé chuán fū ，suī rán zhī dào shí zhōng shān mìng míng de zhēn xiàng què bú néng yòng wén zì jì zǎi 。zhè jiù shì shì shàng méi yǒu liú chuán xià lái shí zhōng shān dé míng yóu lái de yuán yīn 。rán ér qiǎn lòu de rén jìng rán yòng fǔ tóu qiāo dǎ shí tóu lái xún qiú shí zhōng shān dé míng de yuán yīn ，zì yǐ wéi dé dào le shí zhōng shān mìng míng de zhēn xiàng 。wǒ yīn cǐ jì xià yǐ shàng de jīng guò ，tàn xī lì dào yuán de jiǎn luè ，cháo xiào lǐ bó de qiǎn lòu 。zhù shì
yuē xiān jun1 (...)
shī de qián bàn duàn wǎn rú yī fù gōng bǐ huà ，zài mián mián chūn yǔ zhōng ，liàn shù kāi chū le dàn zǐ sè de huā duǒ ，yóu yú zhān shàng le yǔ zhū ，xiǎn dé gé wài jiāo yàn hé zī rùn 。nán fēng qīng qīng chuī fú ，zài yù yù cōng cōng de cǎo mù cóng lǐ ，bú shí lù chū yī shù shù jīn huáng sè de pí pá 。zhè liǎng jù duì dé hěn gōng ，“xì yǔ ”duì “nán fēng ”，“liàn huā ”duì “pí pá ”，cóng qì hòu yǔ zhí wù liǎng fāng miàn kè huà chū le jiāng nán sān yuè suǒ tè yǒu de jǐng guān ，ér jù zhōng de xiū shì yǔ “róng róng ”hé “shù shù ”yǐ jí “shī ”hé “rè ”zé jìn yī bù miáo mó le chūn sè de yǐ nǐ 。shī rén de zhe yǎn diǎn zài jǐng ，dàn tóng shí yě chèn chū le qíng ，cóng tā zhàn mǎn sè cǎi de bǐ chù zhōng (...)
sān 、sì jù xiě mǎ de xíng tài hé sù zhì 。rú guǒ shuō qián èr jù zhǔ yào shì pàn duàn hé tuī lǐ ，quē fá xiān míng shēng dòng de xíng xiàng ，nà me ，hòu èr jù qià qià xiàng fǎn ，tā men huì shēng huì yǐng ，wán quán jiè zhù xíng xiàng biǎo qíng dá yì 。lǐ hè xiě shī ，shàn yú bǔ zhuō xíng xiàng ，“zhuàng nán jiàn zhī jǐng rú zài mù qián ”，zhè liǎng jù jiù shì tū chū de lì zǐ 。“shòu gǔ ”xiě xíng ，biǎo xiàn mǎ de chù jìng ；(...)
píng shēng zōng jì biàn tiān yá ，sì hǎi yuán lái shì yī jiā 。tú tàn shēng mín shuí zhěng jiù ，hé shí zhèng tǒng lì zhōng huá 。mǒu xìng zhào míng kuāng yìn ，nǎi zhǐ huī hóng yīn zhī zǐ 。zì yòu hǎo shǐ qiāng bàng ，gōng xí tāo luè ，yóu lì guān shǎn ，jié shí tiān xià zhī míng zhī shì 。zhè gè shì yōu zhōu zhào pǔ ，céng cān suí wǒ fù sì fāng zhēng fá ，chōng zhàng qián pàn guān ；zhè yī rén nǎi cáo bīn ，líng shòu rén shì ；zhè yī rén nǎi zhèng ēn ，dà liáng rén shì ；zhè yī rén nǎi chǔ zhāo fǔ ，sòng zhōu rén shì ，jiē yǔ wǒ xiàng jiāo zhì mì ，jié wéi xiōng dì ，suī gǔ zhī guān zhāng ，bú guò rú cǐ 。jīn rì wú shì ，zài cǐ xián háng le yī huì 。zhòng xiōng dì ，quán cǐ gào bié ，míng rì zài huì 。xiān tiān chéng shù jiǔ jīng tōng ，bā guà xún huán zhǎng wò zhōng 。suì zài gēng shēn tiān xià dìng ，qián yuán jiǔ wǔ jiàn zhēn lóng 。mǒu xìng miáo míng xùn ，zì guāng yì ，dà liáng rén shì 。zì yòu xí 《zhōu yì 》xiān tiān zhī shù ，jiān tōng xīng wěi zhī xué 。rú jīn zhōu cháo shì zōng dēng jī ，guó bù duō jiān ，mǒu yīn cǐ yǐn yú cǎo zé ，yǐ mài bo wéi shēng 。wǒ jiàn wáng qì zhèng zhào dà liáng ，bì rán yǒu zhēn mìng dì zhǔ chū shì 。wǒ jīn zài biàn liáng qiáo xià kāi zhāng guà sì ，dǎ sǎo gàn jìng ，kàn yǒu shèn me rén lái 。xiōng dì ，zán bié le zhòng xiōng dì ，háng lái bú jiào jiāng (...)
cí de shàng bàn què cǎi yòng shí xiě de shǒu fǎ ，“fāng cǎo chí táng ，lǜ yīn tíng yuàn ，wǎn qíng hán tòu chuāng shā 。”yī gè wēn xīn de tíng yuàn ，yī lǚ xī yáng xié zhào ，yī gè gū dú de lǎo rén ，zài zhè xié yáng de xià miàn yǐn cáng yī gè qù guó huái xiāng de xīn 。hòu shǔ ·máo xī zhèn 《huàn xī shā 》cí ：“huā xiè xiāng hóng yān jǐng mí ，mǎn tíng fāng cǎo lǜ qī qī 。”míng ·chén jīng 《shuāng zhū jì ·jiā mén shǐ zhōng 》：“wàn gǔ qiān chóu rén zì lǎo ，chūn lái yī jiù shēng fāng cǎo 。”zhè lǐ cí rén yǐ fāng cǎo zì yù ，yǒu zhōng zhēn xián dé zhī yì 。 jiē xià lái shì “□□jīn suǒ ，guǎn shì kè lái shā 。”kě néng shì gū dú de lǎo rén qī dài zhe yǒu péng yǒu de huàn jiào ，rú jīn ·dǒng jiě yuán 《xī xiāng jì zhū gōng diào 》juàn yī ：“zhè nī zǐ huāng máng zé shèn nà ？guǎn shì mā mā shǐ lái shā ！”“jì mò zūn qián xí shàng ，wéi chóu hǎi jiǎo tiān yá 。néng liú fǒu ？”kǒng róng yǒu yī jù míng yán ：“zuò shàng kè cháng mǎn ，bēi zhōng jiǔ bú kōng ，wú zhī yuàn yě 。”zhè yě shì lǐ qīng zhào de yuàn wàng ，kě jiàn lǐ qīng zhào rú jīn de kōng xū 。qù guó huái xiāng ，shēn chù yì xiāng ，lián fán huá de lín ān zài lǐ qīng zhào yǎn zhōng yě chéng wéi le yáo bú kě jí de hǎi jiǎo tiān yá ，liú de zhù tā de rén ，què liú bú zhù tā de xīn 。“tú mí luò jìn ，yóu lài yǒu □□。”tú mí huā luò jìn ，xìng kuī yǒu shí me 。xiě chūn qù huā luò gǎn shāng shí guāng de liú shì shì hěn duō cí rén xiě cí shǒu fǎ ，lǐ qīng zhào “yóu lài ”èr zì gèng xiǎn duì liú shì de wú lài 。 cí de xià bàn què cóng huí yì dào (...)
píng shēng zōng jì biàn tiān yá ，sì hǎi yuán lái shì yī jiā 。tú tàn shēng mín shuí zhěng jiù ，hé shí zhèng tǒng lì zhōng huá 。mǒu xìng zhào míng kuāng yìn ，nǎi zhǐ huī hóng yīn zhī zǐ 。zì yòu hǎo shǐ qiāng bàng ，gōng xí tāo luè ，yóu lì guān shǎn ，jié shí tiān xià zhī míng zhī shì 。zhè gè shì yōu zhōu zhào pǔ ，céng cān suí wǒ fù sì fāng zhēng fá ，chōng zhàng qián pàn guān ；zhè yī rén nǎi cáo bīn ，líng shòu rén shì ；zhè yī rén nǎi zhèng ēn ，dà liáng rén shì ；zhè yī rén nǎi chǔ zhāo fǔ ，sòng zhōu rén shì ，jiē yǔ wǒ xiàng jiāo zhì mì ，jié wéi xiōng dì ，suī gǔ zhī guān zhāng ，bú guò rú cǐ 。jīn rì wú shì ，zài cǐ xián háng le yī huì 。zhòng xiōng dì ，quán cǐ gào bié ，míng rì zài huì 。xiān tiān chéng shù jiǔ jīng tōng ，bā guà xún huán zhǎng wò zhōng 。suì zài gēng shēn tiān xià dìng ，qián yuán jiǔ wǔ jiàn zhēn lóng 。mǒu xìng miáo míng xùn ，zì guāng yì ，dà liáng rén shì 。zì yòu xí 《zhōu yì 》xiān tiān zhī shù ，jiān tōng xīng wěi zhī xué 。rú jīn zhōu cháo shì zōng dēng jī ，guó bù duō jiān ，mǒu yīn cǐ yǐn yú cǎo zé ，yǐ mài bo wéi shēng 。wǒ jiàn wáng qì zhèng zhào dà liáng ，bì rán yǒu zhēn mìng dì zhǔ chū shì 。wǒ jīn zài biàn liáng qiáo xià kāi zhāng guà sì ，dǎ sǎo gàn jìng ，kàn yǒu shèn me rén lái 。xiōng dì ，zán bié le zhòng xiōng dì ，háng lái bú jiào jiāng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

平生踪迹遍天涯，四海原来是一家。涂炭生民谁拯救，何时正统立中华。某姓赵名匡胤，乃指挥弘殷之子。自幼好使枪棒，攻习韬略，游历关陕，结识天下知名之士。这个是幽州赵普，曾参随我父四方征伐，充帐前判官；这一人乃曹彬，灵寿人氏；这一人乃郑恩，大梁人氏；这一人乃楚昭辅，宋州人氏，皆与我相交至密，结为兄弟，虽古之关张，不过如此。今日无事，在此闲行了一会。众兄弟，权此告别，明日再会。先天成数久精通，八卦循环掌握中。岁在庚申天下定，乾元九五见真龙。某姓苗名训，字光裔，大梁人氏。自幼习《周易》先天之数，兼通星纬之学。如今周朝世宗登基，国步多艰，某因此隐于草泽，以卖卜为生。我见王气正兆大梁，必然有真命帝主出世。我今在汴梁桥下开张卦肆，打扫干净，看有甚么人来。兄弟，咱别了众兄弟，行来不觉将(...)
剧写唐明皇李隆基与杨贵妃故事。其情节是：幽州节度使裨将安禄山失机当斩，解送京师(...)
我虽然身穿简陋的土布，用粗丝绑发，却满腹诗书，自然气质高华。我厌倦(...)

相关赏析

断破重轮种者谁，银蟾何事便相随。莫言望夜无攀处，
唐宪宗元和十年，我被贬为九江郡司马。第二年秋季的一天，送客到湓浦口，夜里听到船上有人弹琵琶。听那声音，铮铮铿铿有京都流行的声韵(...)
这厮那狠毒心如蜂虿，荒淫心忒分外。堪恨这两个薄劣种，现世的不成才。只古里向咱家、咱家取索，也须知俺这三年五载，看看衰迈，还有甚精金响钞，暗暗藏埋。只被你两个泼无徒、泼无徒将俺来厮定害。没揣的大惊小怪，便待要生非作歹。婆婆，家中有两箱柜文书，休开那锁钥，都与我抬将出来。
这厮那狠毒心如蜂虿，荒淫心忒分外。堪恨这两个薄劣种，现世的不成才。只古里向咱家、咱家取索，也须知俺这三年五载，看看衰迈，还有甚精金响钞，暗暗藏埋。只被你两个泼无徒、泼无徒将俺来厮定害。没揣的大惊小怪，便待要生非作歹。婆婆，家中有两箱柜文书，休开那锁钥，都与我抬将出来。
秋天是菱角莲蓬的收获季节，水乡姑娘们荡着莲舟，来到湖塘之上，一边劳作，一边笑语喧哗。这种景象本身就充溢着生活之美。妙在作品将它放在“秋烟”也即清秋的晨雾中表现，作为隐隐约约的远景，这种朦胧美令人心旌动荡。诗人自己也荡舟于湖上，风平波静，水面如摇曳的一块白绢。“波静如横练”，既有“平”的形感，又有“白”的色感，(...)

作者介绍

陈复 明福建惠安人，字鼎初。永乐二十二年进士。官户部主事，正统中知杭州。廉静无私，狱讼大省。卒于官，贫至不能敛，僚属助之，始得成敛。